శకుడు

అవున్నేను ఎక్కడికి పోవాలె ... 
వెలుగు నలిగిన దారి మూసిన 
చర్మతీరం ... ఖర్మభారం... 
కనుగవ్వన నిద్రించిన ప్రియురాలు నత్త 
నిద్రలోనే మరణించింది 
అమ్మ వొదిలేసి పోయింది 
పెండ్లాం వెన్నుపోటు పొడిచింది 
పిల్లలు బట్టలూడదీసినారు... 
నమ్ముకున్నోళ్ళు నాకేసిపోయారు... 
భగ్నజపం చేస్తున్నాను... 
వనం కాలిపోయింది 
బూడిద పుట్టింది ... 
పువ్వు మొగ్గలోకి దూకి జన్మహత్య చేసుకుంది 
కన్రెప్పలు కళ్ళను పొడిచి తింటున్నయ్ 
కథలు నిజమయ్యి కల్పన కాలుష్యమయ్యింది 
రాత్రి పగటిని వాంతి చేసుకుంటోంది 
దేవుడు డ్రగ్ ఎడిక్టయ్యాడు 
ద్వేషం తాంత్రికంగా ప్రేమయ్యింది 
ప్రేమ యాంత్రికంగా శోకమయ్యింది 
భూమి యోని వాటికయ్యింది 


అవున్నేను ఎక్కడికని పోవాలె ... 
నిరీంద్రియ స్వప్నం ఉందా 
జన్మ మొదలయ్యిందా... 
ఉంచుకున్నది ప్రసవించిందా... 
ముంచిందా దాని పాలకడలి కనలి దారిచ్చిందా... 
నెగడు మాట్లాడిందా... 
వాక్యం నవ్విందా... 
అర క్షణమైనా చలించిన దుఃఖం ఉచ్చపోసుకుందా... 
లోపల్లోపల ఉద్యానవనాన 
గోధుమ వర్ణం చంద్రుడు... ఉదయించాడా... 
శుభ్రం చేశాడా... నాల్కెను... 
మనుషులందరూ చచ్చిపోయిన్రా... లేదా 

http://www.andhrajyothy.com/i/2012/dec/31-12-31vividha.pdf

http://ex-ex-lit.blogspot.in/